Tadeusz Syryjczyk: Różnice pomiędzy wersjami
(uzdatnienie strony przeniesionej mechaniczne, bez testu z pl.wikipedia.org) |
(dalsze uzdatnienie strony) |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
W 1980 znalazł się wśród założycieli [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ „Solidarność”]] w Krakowie i na AGH, w 1981 zasiadał w prezydium regionu małopolskiego związku. W [[stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanie wojennym]] został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982. W 1987 był współzałożycielem, a w 1990 objął funkcję prezesa Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego. | W 1980 znalazł się wśród założycieli [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ „Solidarność”]] w Krakowie i na AGH, w 1981 zasiadał w prezydium regionu małopolskiego związku. W [[stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanie wojennym]] został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982. W 1987 był współzałożycielem, a w 1990 objął funkcję prezesa Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego. | ||
| − | Był przewodniczącym jednego z zespołów [[Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności]]<ref name="OIUS"> | + | Był przewodniczącym jednego z zespołów [[Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności]]<ref name="OIUS">Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001, s. 513. ISBN 83-7059-503-0.</ref>. Od 1989 do 1990 zajmował stanowisko ministra przemysłu w rządzie [[Tadeusz Mazowiecki|Tadeusza Mazowieckiego]]. Następnie przez rok prowadził firmę doradczą. |
| − | Sejmu | + | |
W latach 1991–2001 przez trzy kadencje sprawował mandat poselski (należał do [[Forum Prawicy Demokratycznej]], [[Unia Demokratyczna|Unii Demokratycznej]] i [[Unia Wolności|Unii Wolności]]). W latach 1992–1993 został szefem zespołu doradców Prezesa Rady Ministrów [[Hanna Suchocka|Hanny Suchockiej]]. Od 1998 do 2000 zajmował stanowisko ministra transportu i gospodarki morskiej w rządzie [[Jerzy Buzek|Jerzego Buzka]]. Od 1995 do 2001 był wiceprzewodniczącym Unii Wolności. | W latach 1991–2001 przez trzy kadencje sprawował mandat poselski (należał do [[Forum Prawicy Demokratycznej]], [[Unia Demokratyczna|Unii Demokratycznej]] i [[Unia Wolności|Unii Wolności]]). W latach 1992–1993 został szefem zespołu doradców Prezesa Rady Ministrów [[Hanna Suchocka|Hanny Suchockiej]]. Od 1998 do 2000 zajmował stanowisko ministra transportu i gospodarki morskiej w rządzie [[Jerzy Buzek|Jerzego Buzka]]. Od 1995 do 2001 był wiceprzewodniczącym Unii Wolności. | ||
| Linia 18: | Linia 17: | ||
== Odznaczenia państwowe == | == Odznaczenia państwowe == | ||
| − | * | + | * Order Odrodzenia Polski - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 2011 |
| − | * | + | * Order Odrodzenia Polski - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 2006 |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | * | + | * [http://orka.sejm.gov.pl/ArchAll2.nsf/3RP/366|tytuł Strona sejmowa posła III kadencji[ [data dostępu 3 czerwca 2011] |
| − | * | + | * [http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl/wiki/index.php?title=Tadeusz_Syryjczyk Nota biograficzna w ''Encyklopedii Solidarności''] [data dostępu 21 sierpnia 2011] |
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
| − | * | + | * [http://www.syryjczyk.krakow.pl Tadeusz Syryjczyk – strona prywatna[ [data dostępu 3 czerwca 2011] |
Aktualna wersja na dzień 22:31, 16 sty 2015
Tadeusz Andrzej Syryjczyk (ur. 9 lutego 1948 w Krakowie) – polski polityk, były minister w rządach Tadeusza Mazowieckiego i Jerzego Buzka, poseł na Sejm I, II i III kadencji.
Życiorys
W Krakowie ukończył szkołę podstawową i średnią oraz został magistrem elektrotechniki na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w 1971. Stopień naukowy doktora nauk technicznych w zakresie informatyki uzyskał w 1977.
W latach 1971–1980 pracował kolejno jako asystent, starszy asystent i adiunkt w AGH. Następnie do 1989 był zatrudniony jako adiunkt i starszy wykładowca w Instytucie Informatyki na tej uczelni. Jednocześnie od 1987 prowadził firmę informatyczną.
W 1980 znalazł się wśród założycieli NSZZ „Solidarność” w Krakowie i na AGH, w 1981 zasiadał w prezydium regionu małopolskiego związku. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982. W 1987 był współzałożycielem, a w 1990 objął funkcję prezesa Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego.
Był przewodniczącym jednego z zespołów Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1]. Od 1989 do 1990 zajmował stanowisko ministra przemysłu w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Następnie przez rok prowadził firmę doradczą.
W latach 1991–2001 przez trzy kadencje sprawował mandat poselski (należał do Forum Prawicy Demokratycznej, Unii Demokratycznej i Unii Wolności). W latach 1992–1993 został szefem zespołu doradców Prezesa Rady Ministrów Hanny Suchockiej. Od 1998 do 2000 zajmował stanowisko ministra transportu i gospodarki morskiej w rządzie Jerzego Buzka. Od 1995 do 2001 był wiceprzewodniczącym Unii Wolności.
W 2001 nie uzyskał ponownie mandatu w parlamencie. Po porażce wyborczej do 2003 ponownie prowadził firmę doradczą. W 2003 odszedł z UW, w tym samym roku objął funkcję dyrektora w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie (jako przedstawiciel Polski w Radzie Dyrektorów). Stanowisko to zajmował do 2007. W tym samym roku został ekspertem w Zespole Doradców Gospodarczych Tor.
Jest członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK) oraz rady nadzorczej Comarch S.A. Należy do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego i Polskiego Towarzystwa Informatycznego. Żonaty (żona Barbara).
Odznaczenia państwowe
- Order Odrodzenia Polski - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 2011
- Order Odrodzenia Polski - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 2006
Przypisy
- ↑ Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001, s. 513. ISBN 83-7059-503-0.
Bibliografia
- Strona sejmowa posła III kadencji[ [data dostępu 3 czerwca 2011
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności [data dostępu 21 sierpnia 2011]
