Tadeusz Syryjczyk
Tadeusz Syryjczyk | |
Data i miejsce urodzenia | 9 lutego 1948 Kraków |
Minister przemysłu | |
Przynależność polityczna | Forum Prawicy Demokratycznej |
Okres urzędowania | od 12 września 1989 do 14 grudnia 1990 |
Poprzednik | Mieczysław Wilczek |
Następca | Andrzej Zawiślak |
Minister transportu i gospodarki morskiej | |
Przynależność polityczna | Unia Wolności |
Okres urzędowania | od 1998 do 2000 |
Poprzednik | Eugeniusz Morawski |
Następca | Jerzy Widzyk |
Poseł III kadencji Sejmu | |
Przynależność polityczna | Unia Wolności |
Okres urzędowania | od 20 października 1997 do 18 października 2001 |
Odznaczenia | |
Szablon:Order Szablon:Order |
Tadeusz Andrzej Syryjczyk (ur. 9 lutego 1948 w Krakowie) – polski polityk, były minister w rządach Tadeusza Mazowieckiego i Jerzego Buzka, poseł na Sejm I, II i III kadencji.
Życiorys
W Krakowie ukończył szkołę podstawową i średnią oraz został magistrem elektrotechniki na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w 1971. Stopień naukowy doktora nauk technicznych w zakresie informatyki uzyskał w 1977.
W latach 1971–1980 pracował kolejno jako asystent, starszy asystent i adiunkt w AGH. Następnie do 1989 był zatrudniony jako adiunkt i starszy wykładowca w Instytucie Informatyki na tej uczelni. Jednocześnie od 1987 prowadził firmę informatyczną.
W 1980 znalazł się wśród założycieli NSZZ „Solidarność” w Krakowie i na AGH, w 1981 zasiadał w prezydium regionu małopolskiego związku. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982. W 1987 był współzałożycielem, a w 1990 objął funkcję prezesa Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego.
Był przewodniczącym jednego z zespołów Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1]. Od 1989 do 1990 zajmował stanowisko ministra przemysłu w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Następnie przez rok prowadził firmę doradczą.
W latach 1991–2001 przez trzy kadencje sprawował mandat poselski (należał do Forum Prawicy Demokratycznej, Unii Demokratycznej i Unii Wolności). W latach 1992–1993 został szefem zespołu doradców Prezesa Rady Ministrów Hanny Suchockiej. Od 1998 do 2000 zajmował stanowisko ministra transportu i gospodarki morskiej w rządzie Jerzego Buzka. Od 1995 do 2001 był wiceprzewodniczącym Unii Wolności.
W 2001 nie uzyskał ponownie mandatu w parlamencie. Po porażce wyborczej do 2003 ponownie prowadził firmę doradczą. W 2003 odszedł z UW, w tym samym roku objął funkcję dyrektora w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie (jako przedstawiciel Polski w Radzie Dyrektorów). Stanowisko to zajmował do 2007. W tym samym roku został ekspertem w Zespole Doradców Gospodarczych Tor.
Jest członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK) oraz rady nadzorczej Comarch S.A. Należy do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego i Polskiego Towarzystwa Informatycznego. Żonaty (żona Barbara).
Odznaczenia państwowe
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[2]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2006)[3]
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Szablon:Rząd Tadeusza Mazowieckiego Szablon:Rząd Jerzego Buzka Szablon:Minister infrastruktury Szablon:Minister przemysłu i handlu
- Absolwenci Akademii Górniczo-Hutniczej
- Działacze opozycji w PRL
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981-1982
- Ministrowie przemysłu i handlu III RP
- Ministrowie infrastruktury III RP
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Politycy Unii Demokratycznej
- Politycy Unii Wolności
- Posłowie na Sejm III RP
- Polscy informatycy
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Informatycznego
- Urodzeni w 1948