Tadeusz Syryjczyk

Z XI-Zjazd
Wersja Dorożyński Janusz (dyskusja | edycje) z dnia 22:31, 16 sty 2015

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Tadeusz Andrzej Syryjczyk (ur. 9 lutego 1948 w Krakowie) – polski polityk, były minister w rządach Tadeusza Mazowieckiego i Jerzego Buzka, poseł na Sejm I, II i III kadencji.

Życiorys

W Krakowie ukończył szkołę podstawową i średnią oraz został magistrem elektrotechniki na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w 1971. Stopień naukowy doktora nauk technicznych w zakresie informatyki uzyskał w 1977.

W latach 1971–1980 pracował kolejno jako asystent, starszy asystent i adiunkt w AGH. Następnie do 1989 był zatrudniony jako adiunkt i starszy wykładowca w Instytucie Informatyki na tej uczelni. Jednocześnie od 1987 prowadził firmę informatyczną.

W 1980 znalazł się wśród założycieli NSZZ „Solidarność” w Krakowie i na AGH, w 1981 zasiadał w prezydium regionu małopolskiego związku. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982. W 1987 był współzałożycielem, a w 1990 objął funkcję prezesa Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego.

Był przewodniczącym jednego z zespołów Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1]. Od 1989 do 1990 zajmował stanowisko ministra przemysłu w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Następnie przez rok prowadził firmę doradczą.

W latach 1991–2001 przez trzy kadencje sprawował mandat poselski (należał do Forum Prawicy Demokratycznej, Unii Demokratycznej i Unii Wolności). W latach 1992–1993 został szefem zespołu doradców Prezesa Rady Ministrów Hanny Suchockiej. Od 1998 do 2000 zajmował stanowisko ministra transportu i gospodarki morskiej w rządzie Jerzego Buzka. Od 1995 do 2001 był wiceprzewodniczącym Unii Wolności.

W 2001 nie uzyskał ponownie mandatu w parlamencie. Po porażce wyborczej do 2003 ponownie prowadził firmę doradczą. W 2003 odszedł z UW, w tym samym roku objął funkcję dyrektora w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie (jako przedstawiciel Polski w Radzie Dyrektorów). Stanowisko to zajmował do 2007. W tym samym roku został ekspertem w Zespole Doradców Gospodarczych Tor.

Jest członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK) oraz rady nadzorczej Comarch S.A. Należy do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego i Polskiego Towarzystwa Informatycznego. Żonaty (żona Barbara).

Odznaczenia państwowe

  • Order Odrodzenia Polski - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 2011
  • Order Odrodzenia Polski - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 2006

Przypisy

  1. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001, s. 513. ISBN 83-7059-503-0.

Bibliografia

Linki zewnętrzne